Ворон / Қарғын - Дулат Исабеков

- Кафедра оқытушылары ұнай ма?

Ол күтпеген сұрақтан аз-кем абыржып, абдырап қалды.Ойында көп нәрсе бар еді, реті келсе ректорға бәрін түсіндіріп, өзінің алдынан "ор қазып жүрген" кейбір мұғалімдерге мінездеме беріп шығу көптен күткен сәті болатын. Бірақ қас пен көздің арасында ойы жинақталмай қалды, оның үстіне қысқаша қойылған жол-жөнекей сұраққа ішкі сырын түгел ақтара салудың керегі де болмас деп ойлады.

- Әркім әр түрлі... Жұмыс жүріп жатыр ғой,- деді Сәргел екі ұшты жауапқа көшіп.- Жағдайымды сұрағаныңызға көптен көп рақмет. Осында көріп қалып, бас изесіп өте шығатынымыз болмаса сізбен оңаша сөйлесудің де сәті түспеді.

- Рас айтасыз. Уақыт деген падиша шықты да, бәріміз соның басыбайлы құлына айналдық.- Ректор әзілдеген боп кеңкілдей күлді.- Міне, сіз бен біз осы оқу орнында он шақты жылдан бері бірге қызмет етіп келеміз. Шынын айтсақ, бір-бірімізді жөндеп те танымаймыз. Келеміз, кетеміз өз тірлігіміз өзімізбен. Сонан соң бүгін уақыт тауып, өзіңізбен жөндеп сөйлесейін дегенім ғой. Екі күннен соң Берлинге ұшамын. Биологтардың халықаралық симпозиумына.

- Иә, естігем! Жолыға алмай қалсақ, сәт сапар тілеймін.

- Ғылыми жұмысыңыз қалай?

- Біткен. Авторефераттарын дайындау үстіндемін.

- Дайындай беріңіз! Тарихшы болмасам да өз кафедрамыздағы ғалымдардың еңбегін бағалауға шамам жететін шығар деп ойлаймын!- Ол тағы күлді. Қалыптан тыс сөз айтқанда, әзілдегенде, өзгенің тапқыр сөзіне риза боп күлгенде орнынан бір қопаң етіп, шашын сипап қоятын әдеті ежелден келе жатқанын Сәргел білетін. Ол бұл жолы да тап солай етті, демек өз сөзіне өзі риза, әрі көңіл-күйі жақсы деген сөз.

- Рақмет,- деді Сәргел ішкі қуанышын байқатпауға тырысып. Бірақ даусының аздап дірілдегенімен бетіне бірден ойнап шыға келген қызыл күрең түс оның сабырлылығын сатып, ішкі дүниесінен хабар беріп кетті.-Сіздің биология саласындағы еңбегіңізді тарихшы болсам да түсінуге тырысып, ылғи оқып жүрем. Бірақ, ризалығыңды білдіру қиын екен. Қалай түсініп қалады деп жалтақтайсың.- Ол көзінің қиығымен ректорға қарап қойды. Қателеспепті. Сәл-сәл ыңғайсызданған болса да, оның бет-пішінінен бұл ыңғайсыздыққа төзе тұруға болатын шыдамдылық нышанын байқады.- Осынша жұмыстан уақыт тауып, сол уақытыңызды ғылымға адал жұмсайтыныңызға, шынымды айтсам, өз басым қайран қалам. Көзге мақтаған боп та көрінетін шығармын, бірақ, айтпасқа амалым жоқ, өйткені, Сіз бен біз бұлай оңаша жолыға бермейміз. Ал, мұғалімдер жайлы, олардың арасындағы қарым-қатынас, басшылары жайлы кімнің қалай ойлайтынын айтуды Берлин сапарынан кейінгіге қалдырсам деп отырмын. Қазір орынсыз болар. Жолға аттанып бара жатқанынызда ұсақ-түйек әңгімемен көңіліңізге қаяу салармын.

- Өте дұрыс айтасыз,- деді ректор риза боп.- Берлиннен оралған соң тағы әңгімелесерміз. Ашығырақ және ұзағырақ. Келістік пе?

- Ал, сау болыңыз! Жолыққанша.

- Сау болыңыз...- Сәргел орнынан тұрып онымен қол алысып қоштасты.- Бәлкім, сіз аттанғанша кездесерміз, қарсы болмасаңыз аэропортқа шығарып салайын.

- 0, о не дегеніңіз! Мен самолетпен қанша ұшып жүрсем де мінген сайын жүрексінем. Егер шығарып салатын достарым көп болса жыланнан қорықпайтын баладай жүрексінуді ұмытып кетемін. Бәле-жаладан достарым көтеріп алатын сияқты көрінеді!

- Онда жақсы! Мен аэропортқа барамын!