Сборник стихов Мукагали Макатаева / Мұқағали Мақатаев өлеңдер жинағы - Мукагали Макатаев / Мұқағали Мақатаев

ҰНАТАМЫН МЕН СЕНІ

Әні Т.Досымовтікі

Ұнатамын мен сені дегенменен,

Көрмегенді өзгеден сенен көрем.

Өз обалың өзіңе, өзіңнен көр,

Ғайып болсам бір күні егерде мен.

Қайырмасы:

Ұнатамын мен сені,

Арманымдай еңселі.

Өмірімнің өлшемі,

Ұнатамын.

Ұнатамын мен сені,

Арманымдай еңселі,

Бақытымның бөлшегі.

Ұнатамын, ұнатамын мен сені.

Ұнатамын мен сені, бірақ-бірақ,

Сезіміңді қайтемін жылап сұрап.

Ұнатамын дегенім – жасандылық,

Саған деген жүрегім құрақ-құрақ.

Қайырмасы:

Дегеніңнің бәрін де жасап жүріп,

Көрсетпеймін зәредей асау қылық.

Сенің ғана ырқыңа бас алдырып,

Бұға берем, не деген жасандылық?!

Қайырмасы:

ШЕШЕ СЕН БАҚЫТТЫСЫҢ

Әні М.Жәтіковтікі

Шеше, сен бақыттысың, жыламағын,

Жай түсіп жатқанда да құламадың.

Тәңіріңмен мен едім ғой сұрағаның,

Сондықтан жыламағын, жыламағын.

Мен сенің қанықпын ғой көз жасыңа,

Өзім кепіл тот басып, тозбасыма.

Екі жыр жазсам, саған бірін арнап,

«Шеше» деп жаздым сөз басына.

Қайырмасы:

Аспанға жазам сенің есіміңді,

Сен бақыттысың, мен бақыттымын.

Шеше, тербетебер бесігімді.

Бармын ғой, тірімін ғой, қасыңдамын,

Өлмеймін, мен өзіңдей асылданмын.

Таусылып, өз-өзіңнен шашылмаған,

Байырғы мерекеңді қашырмаған.

Мен сенің қанықпын ғой көз жасыңа,

Өзім кепіл тот басып, тозбасыма.

Екі жыр жазсам, саған бірін арнап,

«Шеше» деп жаздым сөз басына.

Қайырмасы:

ЖАРЫҒЫМ-АЙ!

Тұман торлап жүзіңді қалды ма-ай!

Деуші еді ғой: «жалғыздың жары Құдай»,

Неге таси береді қаным ұдай?!

Жалт етеді бір үміт, тайып беріп,

Жалынамын жанымды жайып көріп.

Қаным сыймай барады арнасына,

Қосылғандай Ілеге Жайық келіп.

Селдеткенде, екі өзен тасығанда,

Тал қармаймын, жағаға асылам да.

Шыңыраудан шыға алмай шыдам кетіп, .

Тағдырыма шынымен бас ұрам ба?!

Қорқып тұрам орнымнан, қорқып жатып,

Толқын кетіп барады, толқынды атып.

Бәрі келіп, тоғысып,

Жүрегімнің

Жағалауын төбеді солқылдатып.

Соққанда кеп миымның жар қабағын,

Бір минуттық тынымға зар боламын.

Менің жарық дүнием, шуағынды

Ала кетсем деймін де, қарманамын...

БАҚЫТЫНДЫ ЖЫРЛАЙДЫ

Жыламашы, шырағым,

Күніренген қобыздың

Бұрамашы құлағын.

Ұмыт болып мына күн, сейіледі мұнарың.

Жыламашы, шырағым,

Шашыратып шуағын,

Мен білемін мына күн шұғыламен тынарын.

Аттанады мына күн, ашылады аспаның,

Шашылады аспанға сенің жаһұт тастарың.

Сонау алыс асқарға асылады шашбауын,

Шашырайды басқа нұр, қосылады бастарың...

Шаттық пенен қуаныш,

Өкініш пен мұң-қайғы

Өмір бақи тұрмайды, алма-кезек зулайды.

Жыла, жаным, жылай бер...

Мен де мәңгі тұрмаймын.

Зарыңды кім тыңдайды?

Ертең келіп басқа ақын, бақытынды жырлайды.

ЖАМЫЛЫП САҒЫНЫШТЫҢ САЛ ШЕКПЕНІН

Жамылып сағыныштың сал шекпенін,

Сарғайып сенің үшін зар шеккемін.

Зарықтыр, о, тәңірім, жалықтырма?

Мәңгілік ғашықпын мен, ант еткемін!

Көзіме көрінбесең, көрінбе сен,

Күнім боп тұра бергін көгімде сен.

Өлді деп ойлай бергін сонда мені,

Бұлт болып шуағыңды тұтып алып,

Нөсер боп селдетіп мен төгілмесем.

Көкке емес, жерге сонда құлайды арман,

Сел болып ағар, мүмкін, лайланған.

Сен сол кез кезбе бұлтқа бір қарап қой,

Сол — менмін көктің жүзін шыр айналған.

Білем саған жете алман, ғарыштасың,

Белгілі мәңгілікке табыспасым.