Путь Абая. Книга IV / Абай жолы. IV кітап - Мухтар Ауэзов / Мұхтар Әуезов

Бұл кеңселердің тегінде осындай іске араласуы Семей облысы мен қаласының тәжірибесінде болып көрмеген. Сонымен қатар: "мұсылман әйелдерінің неке, талақ жөндері шариғатқа тиісті. Бұл жайды мешіттердің имамдары, мұсылманның дінбасылары шешуге жол!" – деп Оразбай, Сейсекелер шүйлеп салған сәлделі халфе, қари, молда, мәзіндер арыз берген. Олар бес-он сомға да жалдана салатын қазақтың шолақ тілмаштарын ертіп келіп, салмақ салған. Бұдан бөлек қаланың Сейсекедей, Қасендей байларын ертіп, сахараның ақсақалы, ру басы, әдет-ғұрып жоқшысы болып Оразбайлар да өктеді. "Сот пен ояз осы дауды өздері қарамасын", "халқымыздың заңына берсін", "ата-бабамыздың ежелгі жолына айдап салсын", "патшалық заңы бұл шаққа шейін біздің құда болу, қалың төлеу, келін ұзату, жесір алу жөндегі заңымызға қол сұқпаған болатын!" – дескен.

Мәкенді қуған топ осындай болса, енді бір көп жұрт өте орынды дәлелдермен "осынау істі сот өзі қарау шарт" деп өтініш етеді. Военно-полевая артиллерияның поручигі Ускенбаевтың өз бетімен жазған, амалсыз куә болып көрген-білгендері аса бір салмақты жайларды еріксіз еске алғызады.

Ол Маковецкийге айтқан ауызша дәлел-деректерін енді өтініш талабы түрінде молайтып, дәлелдеп жазған. Жабайы сахараның ортағасырлық құлдық-қорлық заңынан түңіліп, Россияның жеке адам правосын басқаша қорғайтын заңынан әділет тілейді. Көмек күтіп, пана тілеп келген бірінші қазақ әйеліне қорған болмау, Семей қаласындағы патшалық -әкімдік орындары мен құрметті сот орындарына үлкен айып болар еді! – деп жазыпты.

Екінші, бұл істер сахараның өзінде патшалық-әкімшілік орындары көрмеген, білмеген жерде болып, жүріп жатса бір сәрі. Қала әкімшілігі, уезд әкімшілігі және тіпті болыс әкімі әскери губернатор отырған Семей қаласында бар әкімшілік орындарының көбіне мәлім болып, көз алдында қанды оқиғаға айналды. Осындай істі қолға алмай, көрмеген кісі болып, сахараға қайтарып жіберу үлкен қателік болар еді. Патшалық үкіметінің Семей облысындағы әкімшілік, сот орындарының дәрежесін, намыс престижін сахарадағы қазақ халқының көзінде аса төмен түсірмекші.

Және де осы жай орталық баспасөз жүзіне шықса, министрге, сенатқа мәлім етілсе, бұл жердегі патшалық кеңселерінің басындағы адамдар батылсыздығы үшін ұятқа батқан болар еді деп те жазыпты. Осының бәрі соншалық салмақты, еріксіз ойландыратын сөз. Шынында Әбіштің сөздерінде әрі саясаттық шеберлік бар, әрі бір жағынан Семейдің үркек, шорқақ чиновниктерін айламен сыз өткізіп, "баспасөз жүзіне шығарамын" дегендей сескендіру де бар. Бұл жай, әрине, өте орамды сөзбен шебер айтылған болу керек. Әйтпесе, тікелей қатаң айтылса, жалған намыс иесі жергілікті чиновниктерді ыршытып, егестіріп жіберуге де болар еді.

Осындай нәзік, өткір және қиюы шебер жайлар тоғысқандықтан, Әбіш өзінің әрі куәлік түрінде, әрі патшалық қызметкері ретінде жазған жайларын қатты ойланып, көп ақылдасып жазуды дұрыс көрген. Сол себепті бүгін таңертең Павловты шақырып, өз арызын соның түзеуіне, өңдеп шеберлей түсуіне беріп кеткен.

Павлов, тегі, бұл іске мезгілімен ерте қосылды. Оны қосқан Абай. Таңертең окружной сот залында Әбішке кездесіп қайтқан Баймағамбет хабарынан соң, Абай тез іске кірісті. Семей жаққа өтер алдында Павловтың пәтеріне келген. Александра Яковлевна да барлық болған жайды естіп қанған екен. Абайға тығыз кеңес, көмек керек екенін толық аңдаған Павлов та ар жаққа өтпек болды. Ол Затонның бар жұмысшысын білетін, әсіресе Сәмен бұның жақын танысы, үйіне де барып, араласып жүретін. Сол үй ішімен бұзықтардың соққысына, шабуылына ұшырап қалды дегенді естумен бірге Павлов көмек етуді, ақыл беруді өзінің борышы санады. Төбелес, қантөгіс хабары тағы да болғандықтан, қолма-қол көмегі болар деп әйелін де бірге баруға шақырды.

Александра Яковлевна Павловтың жүзінен, байлауынан анық қатерлі жайды аңдады да, өмір бойғы үйреншікті дағдысы бойынша іркілместен қасына ерді.