Сборник стихов Мукагали Макатаева / Мұқағали Мақатаев өлеңдер жинағы - Мукагали Макатаев / Мұқағали Мақатаев

әріден басталған,

Әріден басталып, мәңгіге тасталған.

Осы, мен,

өлмейтін, өлмейтін шығармын,

Сәл ғана мызғып ап, қайтадан тұрармын.

Ата-Ана жайлы өлендер

ӘКЕ АМАНАТЫ

(Еске алу)

Аттанарда алыс жолға,

Тапсырды әкем аманатын.

Серт етіп мен де алдым қолға,

Әкемнің берген «асыл затын».

Сұстандырған суық лебі,

Соғыс жылы, қыстың кезі.

Әкем сонда аймалап мені,

Аманат еткен мынау ед сөзі:

«Тында, балам, тында, күнім

Болуға жара қолғанат!

Кәрі анаң, сәби інің,

Барлығы саған аманат!

Мен де сенің он жасында,

Атадан жетім қалғанмын.

Аса ақылды болмасам да,

Аманатын алғанмын.

Санамда сіңіп, сақталып,

Әкеңнің сөзі елмеген.

Болғанша қашан ақталып,

Тұратын бел боп көлденең.

Талпын өмір шыңына,

Жетіп те мүмкін қаларсың!

Анаңның ауыр мұңына

Сергіткіш себеп боларсың!

Сен жас буын, жаңа тал,

Гүлің де өсіп шашырар.

Сарылып оқып, білім ал,

Сөнгенше сәулең асырар».

Деп жан әкем аттанып

Кетті қайта айналмай.

Тек сол сөзі жатталып,

Жүрегімде қалғандай.

ӘКЕМЕ

Сонымен құладың ба, тас қамалым?

Қалмады күйініштен басқа амалым.

Зиратың аяқ асты болмасын деп,

Бұзылған қорғанымнан тас қаладым.

Шынымен құладың ба, шым қорғаным,

Шынымен өртендің бе, нулы орманым?

Әке, сенің өмірінді жалғамасам,

Құрып кетсін жер басып, ұл болғаным!

ӘКЕ

Әке, сенің жасыңнан асып барам.

Кезі-кезі келгенде тасып та алам,

Кезі-кезі келгенде жасып қалам,

Мына өмірге, бәрібір, ғашық балаң.

Құры алақан емеспін қуаныштан,

Қуаныштар алдымда құрақ ұшқан.

Бір арыстан өмірден өткенімен,

Өмір сүріп келеді тірі арыстан.

Өкінбе, әке, отың бар сөнбейтұғын,

Ол мәңгілік жанады көрмей тыным.

Ұрпағың бар, ел менен ер намысын,

Тірі тұрса, қолынан бермейтұғын.

Әке, сенің тастап кеткен мұранды,

Төрт немерең көрген шақта қуанды.

Терің сіңген тақияға жармасып,

Алма-кезек бірінен сон бірі алды.

Иіскейді танауларын шүйіріп,

Шешем отыр тәуба жасап сүйініп.

Мазалаған әлдеқандай бір сезім,

Тұрды менің алқымымда түйіліп.

Кейіс пішін. Келінің де тұр қарап,

(Сәбилер-ай, сәби кімді тындамақ.)

Сездің бе, әке, сенен қалған мұраны

Ұрпақтарын жатыр әне жұлмалап.

Сезбейсің-ау, сезбейсің-ау, ардағым,

Осыншама артында ұрпақ қалғанын.

Пай, пай, шіркін. Орталарында отырсаң,

Ию-қию базар болып жан-жағың.

(Сезбейсің-ау өшпегенін отыңның...)

Ортасында өзің шашқан қоқымның,

Өзің жоқсың.

Өзіңе ұсап отырмын.

ӘКЕМ ТУРАЛЫ СӨЗ

Әке, әке, әке қымбат, әрине,

Сол қамқоршы семьяға, әр үйге.

- Көп жыл болды, ол өмірден кеткелі,

Бірақ менде елесі жүр әлі де.

Ол жас еді, Октябрьмен бірге өскен,

Ол емес-ті күнін босқа түгескен.

Оның өмірі күреспенен басталып,

Оның өмірі аяқталды күреспен.

Отан үшін, семья үшін, мен үшін,

Аямады ол не өмірін, не күшін.

- Тәрбие ал, - деп, қалдырыпты ол маған

Коммунистік ерлік ісін, жеңісін.

Әрқашанда қарапайым кіші еді,

Менің әкем міне осындай кісі еді.

Есіме алам... Есіме алсам, мақтанам:

Коммунистік партияға ол мүше еді!

Жүрегімде жүргені-ай бір қауіптін,

Сабағындай шырмайды шырмауықтың.

Үмітпенен, арманмен, күдікпенен,

Өтіп жатыр зымырап зырлауық күн.

...Шешем менің еңкейіп бара жатыр,

Қай күні келер екен нала «батыр».