Путь Абая. Книга IV / Абай жолы. IV кітап - Мухтар Ауэзов / Мұхтар Әуезов

Саптаяқ бұны қостап: "Ол дегенің рас, мен де аңғарып қалдым. Тағы бір жай бар. Байқайсың ба, жел қатайыңқырап келеді. Біз болсақ ық жақтан келеміз. Соның жылқысында жүрген қандай саққұлағы болса да, біз қиқу салып тиіп кеткенге шейін дабырымызды, сарынымызды аңдамай қалатын бір сәт боп тұр!" – деді.

Қатарда жортып келе жатқан Жарқымбай, Дубай, Құлайғыр үшеуі бірдей: "Сәт-сәт, жол болсын", "байлансын, Ораздының жолын берсін!" – десіп лау-лау етісті. Бұлар жылқыға тақап қалды. Бар қолды қатарынан жортқызбай, лек-лекке бөліп, алты буын етіп, енді шұбырта созылтып, Бесбесбай айтқаны дәл орындалып келе жатқан.

Осы топ тигелі келе жатқан, "жау" деп атандырған, анығында соншалық бейбіт, момын ел дәл осы бүгінгі күндерде өздерінің дағдысынан тыс бір оқшау күйге келген болатын. Тобықтыдай емес, көрші болыстас ел болғанымен, Көкеннің халқы көбінше егінші, пішенші. Қалаға жақын кәсіпшіл, шетінен еңбекке бейім ел. Бұлардың көшуі де сирек болады. Әр аулының сыр ажарына қарасаң да, Тобықтыға мүлде ұқсамайды. Үй-үйдің тұсында не арбасы, не таралейкасы тұрады. Ұстайтын малының көбісі сиыр, өгіз, жегін малы. Бұлар өздерінің өрісі аз жерлеріне орналасқанда да мол-мол үйлер болып, көп ел болып орналасады. Сондықтан Көкеннің әр жердегі ойдым-ойдым елін, қоныс кәсіптерімен қоса атасады.

Осы елде ғана: "Қырықүйлі" дейтін ауылдар болады. "Қандар" дейтін көп үйлер бір арадан табылады. "Көпсақау" дейтін қалың ауыл бір өлкеде кездеседі. "Балта–Орақ" деген бір өлкені жүзге тарта мекен етеді. Онда жаңағы "балта-орақ" деген аспаптар, қару-саймандар осы ел мен осы жердің тірлік, кәсіп қалпын анық аңғартады. "Жалпақ" деген қоныстары ең жалпақ пішендікке жабыла еңбек ететін көп жұрттың барын байқатады.

"Қандар" деген жер аты да бұл арада қан болғандықтан аталмаған. Қайта әр рудан жиылған көп үйлердің адамдары бірталай заманнан бері туған балаларына ат қойған-да әрбір анық аттың аяғына "қан" дегенді қосқыш болған. Мысалы, Әсемқан, Сәлімқан, Жұмақан, Семейқан, Жабайқан, Төреқан деген сияқты ұйқас аттары бар көп адамдар шығады. Бертін келе әрқайсысы үй иесі бола тұрып, сол барлық адамдар бір сайдан табылады. Әуелі солардың сайын, жаңағы Тобықтының барымташылары асқан тоғайлы, шалғынды ұзын бір сайын "Қандар сайы" деп атасқан. Содан әрі жетпіс-сексен үйлі бір өлкенің елін де ата-тегін, руын былай тастап, тек қана "Қандар" десіп атап кеткен. Анығында осы "Қандардың" ішінде, сол сексен шамалы үйлерінде қандар емес, талай жандар бар еді. Тіпті Көкеннің Уағына ру жағынан мүлдем маңайласпайтын адамдар да көп. Кәсіпқор, момын егінші елдің ортасына қорек іздеп келіп, осында құда, дос, көрші, тамыр, "еңбекшерік", "кәсіпшерік" болысып орналасып қалған көптеген елдің үйлері бар.

Сондықтан бұнда жаңағы қоныстасқан Көпсақау, Балта-Орақ, Жалпақ, Қандар, Қырықүйлі деген ауылдарда, елдерде Уақпен қатар талай атаның ұлы бар. Осында: Бура, Найман, Жалықбас, Бәсентиін, Матай, Керей, тіпті, Тобықтының өзінен де ертелі-кеш жырылып келіп, осы елдер арасына орналасып, момын, еңбек, адал кәсіпке берілген кедей-кепшік көп болатын.