Правда и легенда / Ақиқат пен аңыз - Азильхан Нуршаиков / Әзілхан Нұршайықов

Осылай деп хатты полковниктің қолына бердім. Полковник бір қызарып, бір бозарып, саусақтары сәл қалтырап хаттың бүктеуін аша бастады. Өз жазуын, өз қолын танығаннан кейін ол басын изеп, қуана күлімдеп, маған шын жүректен ризашылық білдірді. Оны жоғалтпай ұзақ сақтағаным үшін рақмет айтты. «Москваға қауіп төнген қарбалас сәтте асығыс сүйкектетіп алғы шепке жолдаған бұл бір жапырақ ағалық хатым, достық сәлемім сіздерге қуат болуға жараса, онда мен бақыттымын» — деді.

Иван Иванович Серебряков жалғыз бізге ғана емес, үн-түнсіз жүріп-ақ өзінің іскерлігімен, білімділігімен, адамгершілік мол асыл парасатымен талай адамға медет болған кісі еді. Соғыстан кейінгі алғашқы он жылдың ішінде дүниеден қайтты. Барлық ісін айғай-шусыз атқарып, адамдарға адал қызмет еткен, өз Отанына шексіз берілген асыл ұлдардың бірі еді, жарықтық.

V

Автор. Одан кейін 1943 жылы Талғар полкының құрылғанына екі жыл толғанын да атап өтіпсіздер ғой, Бауке. Онда Сізге қарулас достарыңыз 173825-номерлі маузер сыйлаған көрінеді.

Бауыржан. Оны кім айтты саған? Номерін қайдан білесің?

Автор. Менің архивтен алған материалдарымның ішінде мынадай бір документ бар. Руқсат етсеңіз оқып берейін.

Бауыржан. Оқығын.

Автор. Бұл 19-шы гвардиялық атқыштар полкі 1943 жылы Сізге берген № 28 куәлік. Онда былай делінген:

КУӘЛІК

Берілді гвардия полковнигі Бауыржан Момышұлына, себебі 19-ші гвардиялық атқыштар полкының құрылғанына екі жыл толған күні оған сыйлыққа: «Талғар полкының екі жылдығы күні гвардия полковнигі Б. Момышұлына. 19-шы гв. атқыштар полкының ардагер офицерлерінен. 25. 7 .43 ж.» деген жазуы бар 173825 номерлі маузер тапсырылды.

19-шы гв. атқыштар полкының командирі

гв. майоры Курганский».

— Дұрыс па, Бауке?

Бауыржан. Дұрыс.

Автор. 19-шы гвардиялық полк деп отырғанымыз бұрынғы 1073-атқыштар полкы ғой.