Дон Кихот І - Мигель де Сервантес

Санчо оған киімдерін алып берді, анау киініп жатқан кезде дон Фернандо мен сол жерде тұрғандарға священник Дон Кихоттың ақылға сыйымсыз іс-әрекеттерін және оны Жұпыны Жартастан алып шығу үшін өздерінің қандай қулық жасағандарын, ол жерге барып жатып алуына сеньорасы өзін менсінбегендей көргені себеп болғанын айтып берді. Одан әрі священник оның бастан кешкен хикаяларын түгел дерлік баян етті: мұның бәрін ол Санчодан естіген-ді. Тыңдаушылар әрі таңырқанысып, әрі мәз бола күлісті, сөйтіп, ақыр соңында, олар да Дон Кихотпен дидарласқандардың бәрі тоқтайтын байламға, атап айтқанда — шырқы кеткен сана-сезімнің ешқайсысы ақыл-есті жоғалтудың мұндай ерекше түріне шалдықпаған дейтін тұжырымға тоқтады. Одан соң священник тағы: қиын түйіннің қуанышты шешім табуы сеньора Доротеяға ойынды әрмен жалғауға мүмкіндік бермесе, онда басқа біреуді іздеп тауып, оған Дон Кихотты туған жеріне жеткізіп салу жөнінде өтініш білдіру керек болатынын айтты. Карденьо тұрып, бастаған істі аяғына жеткізген жөн екенін, Доротеяны Лусинда айырбастап, оның орнына ойнай алатынын мәлім етті.

— Жоға, ол дұрыс болмайды, — деп қарсылық білдірді дон Фернандо, — одан да Доротея сол баяғысынша жалғастыра берсін. Мейірбан кавальероның иелігі бұл арадан онша қашық болмаса, сырқатынан айығып шығуына қуана-қуана қол ұшын берер едім.

— Осы арадан екі күндік жол.

— Тіпті одан көп болса да мейлі — осынау ізгілікті іс үшін онда барып қайтуға ықыласым ауып-ақ тұр.

Осы мезгілде үстіне әскери жарағын толық асынған, басына майысып қалған Мамбрин дулығасын киген, қолына қалқан ұстаған және сырыққа ұқсас найзасына сүйенген Дон Кихот бой көрсетті. Ол дон Фернандоны да, басқаларды да өзінің ерепейсіз түр-сықпытымен: қабарып-ісінген, қуқыл тартқан жарты шақырымдық сопақша бетімен, сауыт-сайманының ала-құлалығымен және паң да тәкаппар кейпімен қайран қалдырды, оның не айтарын күтіп бәрі тым-тырыс тына қалды, ал Дон Кихот болса сүйкімді Доротеяға жанарын қадаған күйі мейлінше маңғаз әрі байсалды кейіпте сөйлеп кетті:

— Сүйкімді сеньора, атқосшым маған ұлылығыңыздан ұшқын да қалмағанын, осыған дейінгі мәлім бейнеңіз біржола ғайып болғанын, өйткені әрі королева, әрі ақсүйек сеньорадан қарапайым қызға айналып шыға келгеніңізді хабарлады. Егер бұл менің тарапымнан өзіңізге тиісті көмек көрсетілмейді-ау деп қауіптенген әкеңіздің, амалшы-корольдің, ықтияры бойынша жасалса, онда, осы сөзіме сеніңіз, оның қас надан болғаны, сондай-ақ бұл оның рыцарьлар жайындағы хикаялардан мүлдем мақұрым екенін де көрсетеді. Себебі, егер ол аталмыш хикаяларды мына мен секілді ұзақ уақыт бойы әрі аса мұқият түрде оқып, зерделесе, онда атақ-даңқы өз атақ-даңқымнан әлдеқайда пәс рыцарьлардың өзі бұдан да күрделі міндеттерді мыңғырына дыңғыр кірмей-ақ атқарып жататындығының мысалын адым аттаған сайын кезіктірген болар еді, ал енді әлденендей бір дәусымақты, тіпті ол дөкірдің дөкірі болса да, өлтіре салу дегеніңіз түкке арзымайтын нәрсе ғой. Себебі, мен онымен осыдан бар-жоғы бірнеше сағат бұрын ғана кездескенмін, одан соң... жә, бұл жайында әңгіме етпей-ақ қояйын, әйтпесе мені өтірік айтады деп айыптаулары мүмкін. Алайда, құпия атаулының артын ашатын уақыт шіркін бір күні менің де құпиямның құлпын ашып берері ақиқат.

— Сіз дәумен емес, алпамсадай екі меспен кездестіңіз, — деп бекетші сөз қыстырды.

Бірақ, дон Фернандо оған сөйлемей тыныш тұруға және Дон Кихоттың сөзін ешқандай сылтаумен ешқашан бөлмеуге әмір етті, ал Дон Кихот әңгімесін әрмен жалғады:

— Сөзімнің соңында өзіңізге айтарым, қадірменді де қарапайым ғана сеньора, егер басыңыздан кешкен аталмыш құбылысты әкеңіз жоғарыда өзім ескертіп өткен себеппен іске асырған болса, оған құлай сеніп қалмаңыз, өйткені бұл дүниеде семсерім өзіне жол салып өте алмайтын қауіп-қатер дейтін атымен жоқ және ортақ жауымыздың басын шауып, денесін жерге сұлатып түсірген осы семсердің көмегімен көп ұзамай-ақ туған жеріңіздің тәжін басыңызға кигізетін болам.