Дон Кихот ІІ - Мигель де Сервантес

Құтылар өзін төрт мәрте көтеруге кеңшілік жасады, бірақ бесінші реттің қисыны келмеді, себебі ондағы нәрсе соңғы тамшысына дейін сыздықтатылып, құтылар қурайдан бетер құрғап қалған-ды, бұл мырғамға батып отырғандардың көңілін ортайтыңқырап тастады. Дастарқандастары кезекпен-кезек деміл-деміл Санчоның қолын қысып: “Шпан мен немес — екеуі фірдей: чақсы чолдас”, дейтін, ал Санчо: “Чақсы чолдас, олда-пілдә!” деп жауап қататын және жарым сағат бойы қарқылдап кеп күлетін, губернатор боп жүргенде бастан кешкендері бұл кезде тарс есінен шығып кететін, өйткені адам ас-су ішуге ден қойған мезгіл аясында мазасын алатын жайлар жырақтап қалады. Шараптың тәмам болуы жат жұрттықтарды жаппай маужырата бастады да, олар әлгінде өздері той тойлаған үстелдері мен дастарқандарына көсіліп жата кетті; тамақты жұрттан көбірек, ал шарапты азырақ ішкендіктен Рикоте мен Санчо ұйқтаған жоқ; Рикоте Санчоны оңашаға шақырды, сөйтіп жат жұрттықтарды тәтті ұйқының құшағында қалдырған олар шамшат ағашының көлеңкесіне барып жайғасты, сол арада Рикоте әңгімесіне маврша бірде-бір сөз араластырмай, таза кастильдік тілде өз тағдыр-талайы жайында мына төмендегі жайды мәлім қылды: