— Жә, жетер, сеньорлар, — деді Дон Кихот, — жаңа құс ескі ұяны жат көреді. Мен нақұрыс болғам, енді қазір сауықтым, бұрын Ламанчалық Дон Кихот болғам, қазір енді, қайталап айтайын, Ақпейіл Алонсо Киханомын. Шын жүректен тәубаға келуім арқылы өздеріңнің бір кездегі сый-құрметтеріңе қайтадан ие болсам деймін, ал сіз, хатшы мырза, әрмен қарай жазыңыз. Іtem, барлық дүние-мүлкімді осы арада отырған жиен қарындасым Антония Киханоға мұраға қалдырам, алайда оның өзім басқа мақсаттарға белгілеген бөлегі бұдан алдын-ала бөліп алынғаны жөн; ең әуелі күтушімнің өзімде қызмет еткен уақытына тиісті жалақысы толығымен төленгенін қалаймын, бұған қоса, киім-кешек алуы үшін оған жиырма дукат берілуін сұраймын. Өсиетімді орындаушы етіп священник мырза мен бакалавр мырзаны белгілеймін, олар да осы арада отыр. Іtem, жиен қарындасым Антония Кихано күйеуге шығуға ниет қылса, онда рыцарьлық романдардан мүлдем хабары жоқтығы өзіне алдын-ала мәлім адамға шықсын; егер оның мұндай романдарды оқығаны анықталса, ал жиен қарындасым соған қарамастан бәрібір оған күйеуге шығуға келіссе және шын мәнінде шықса, ондай жағдайда оны мұрадан айырам және өсиетімді орындаушылардан мұраны өз ұйғарымына орай игі істерге жұмсауды өтінем. Іtem, жоғарыда аталған өсиетімді орындаушы мырзалардан егер қашан да болсын оларға Ламанчалық Дон Кихот ерліктерінің екінші бөлімі деген атаумен мәлім кітапты жазған адаммен жолығудың реті келсе, оған кітабын шаш-етектен келетін қисынсыз нәрсемен толтыруына лажсыз себепкер болғаным үшін кешірім өтінетінім жайындағы тілегімді жеткізуді сұраймын, өйткені осыған түрткі болғаным үшін о дүниеге аттанып бара жатып аса бір ыңғайсыздық сезініп тұрған жайым бар.

Осымен Дон Кихот өсиетін тәмам қылды, сосын талықсып кетті де, төсегіне ұзынынан сұлады. Бәрі шошынып оған көмекке ұмтылды; өсиетін жаздырғаннан кейінгі үш күннің ішінде Дон Кихот сәт сайын дерлік есін жоғалтып алумен болды. Үйдің ішін үрей жайлады; дей тұрғанмен, бұл жиен қызға тамақ ішуге, күтуші әйелге стақаннан ұрттап қоюға бөгет болмады, сондай-ақ Санчо Панса да есесін жіберген жоқ: дүние салғалы жатқан адам жайында мұрагерлер жүрегінде еріксізден-еріксіз туындайтын қайғыны мұра жөніндегі ойдың қашан да қожыратып және сейілтіп жіберетіні — мойындамасқа болмайтын жай. Сөйтіп, ақыры Дон Кихотқа қатысты барлық рәсім-салт атқарылған соң және өзі сан-алуан салмақты дәлел келтіру арқылы рыцарьлық романдарды айыптағаннан кейін, оның соңғы сағаты таялды. Сол арада болған хатшы бірде бір рыцарьлық романнан кезбе рыцарьлардың ешқайсысының Дон Кихот секілді өз төсегінде жатып тып-тыныш әрі христиандық үрдіспен өмірден өткені жайында оқымағанын құлаққағыс етті; айнала қоршап тұрғандар жылап-сықтап, күйзеліс білдіріп жатты, ал бұл кезде Дон Кихоттың демі үзіліп те кеткен болатын, былайынша айтқанда — өлген еді.

Сол арада священник хатшыдан Ламанчалық Дон Кихот аталып жүрген Ақпейіл Алонсо Киханоның шын мәнінде о дүниелік болғанын, мәңгілік ұйқыға кеткенін растайтын куәлік беруін өтінді; аталмыш куәлік оған Сид Ахмет Бен-инхалидан басқа шығармашының алаяқтық жасап Дон Кихотты қайта тірілтіп, ерлік істерінің ұзыншұбақ хикаясын жазуына жол бермеу үшін қажет болған-ды. Ламанчалық айлакер идальгоның ақыры осындай болды; алайда гректің жеті қаласының Гомер үшін айтыс-тартысқа түскені секілді, Ламанчаның қалалары мен елді мекендері де Дон Кихотты өз ұлым деп тану және оны өз түлегі ретінде құрмет тұту құқына ие болу жолында таласқа түссін деген мақсатпен оның тұрғылықты мекенін Сид Ахмет дәл атап көрсеткен жоқ.

Біз Санчоның, жиен қыз бен күтушінің қалай жылап-сықтағанын сипаттап жатпаймыз, сол сияқты тек мына төмендегі, Самсон Карраско жазғаннан басқа, оған арналған жаңа эпитафияларды да келтірмейміз:

Тас тақтаның астында мына мүк басқан,

Жатыр Идальго ұйқыда мәңгілік.

Тәні қуатты, рухы ерен асқақ

Болған соң, өлім де жұртты таң қылып,

Жібере алмады даңқын аластап.

Ел кезді талмай лепірген көңілмен,

Күлкі де болды кез келген кещеге,