Путь Абая. Книга IV / Абай жолы. IV кітап - Мухтар Ауэзов / Мұхтар Әуезов

Бүгін құдық басына бара жатып Оразбай қасындағы жігітінен: "Сейіт кетті ме?" – деп сұраған-ды. Осы тұста ол кешелер білмеген, есіне түспеген және бір жайды тыңнан біліп, тағы да ызамен құлшына түсіп, тісін басып келе жатты. Сейітті сұрастыра келсе, бұл ана жылғы Мәкен қыздың қалада болған жанжалында аты шыққан айбарлы жігіт осы Сейіт болып шықты. Қызды Затоннан Қорабайлар тартып әкеле жатқанда, паромның үстінде соңдарынан қуып жеткен төбелесқой балуан жігіттер болды деген. Сонда Оразбай мен Сейсекелер жіберген Дондағұл дейтін түйе балуанды, қаланың ең мықты төбелесқой содырын "жалғыз-ақ салып ұрып жықты", "Затонның бір алып грузчик, балуан батыры бар екен" дескен сөз де болған.

Сол кісі, міне, осы Сейіт. Бүгінгі ызасының үстіне Оразбайдың бұрынғы кегі тағы бар екен. Сол қосылған соң құдық басына келе бергенде, Оразбай Сейітті: "Не ғып жазаласам да орайым бар. Менің алдымда айыпты жазалының бірі. Қолымнан кім тартып алар екен, көрермін!" – деп кіжінген.

Бұдан кейінгі іс, бұл өңірдің адамы бұрын естіп көрмеген сорақы, сойқанды жаза Оразбайдың осындай тісін басқан қаскөйлігінен туған-ды.

Оразбай өзі тірідей жерге көмгізген Сейітің өлтірісін білмек емес. Түсте көмген адамды кеш батып, қас қарайғанша "не күйде жатыр?" деп титтей көңіл бөлмеді. Аулына, үй ішіне атаған ашуы, көрсеткен кәрі сондай қатты болу керек. Бұның ауыл адамынан да бірде-бір жан Сейіттің маңына келмеген. Тек ел жатқан соң ғана, күні бойы жігері құм болған Сейітке жаны ашып жүрсе де, титығы құрып, бабын таппаған Айса Оразбай аулының кәрі күзетшісіне келді. Ол бұрын қойшы болып жүріп, қазір түн күзетшісіне ауысқан момын, қартаң малай еді.

Сол күзетші күбірлей сөйлеп, Оразбайды барлық өрен-жаранымен қарғап-сілеп жүріп, Сейіттің көмілген жеріне Айсаны ертіп келіп, көрсетіп берді. Айсамен екеулеп топырақты тырналап аршып, Сейітті зорға дегенде босатып алысты. Үн жоқ Сейіт тірі көмілген көрінен дос-жар адамдар суырып алғанда біраз талықсып, сұлық түсіп жатып, аздан соң ес жиған.

– Су! – деп өтініп, қауғамен әкелген құдық суынан ғана жұтып алып, қайтадан қайрат, қуат жиып, жатқан орнынан өздігімен тұрды. Бұған еріп келген жас жігіт жолдасы таяқ жеп, керегеге таңылып, Оразбайдың қолында қалды. Сейіт өзі Оразбай аулынан жаяулап шетке шыға бере: "Кеселім тиер, енді сендерден бұдан басқа көмек жоқ! Жақсылықтарыңа дән ырзамын, үйлеріңе тез қайтыңдар!" – деп, Айса мен күзетші шалды қайтарып жіберді. Өзі Оразбайдың қойшысы мінетін бір ала аттың жақын жерде арқанда тұрғанын аңдап алып еді. Жаңағы екі кісіні жөнелтіп болып, сол ала атқа жайдақ мініп, Тоғалақтың ауылдарына қарай шоқыта шауып жөнелген.

Келер күні ұлы сәскеде Сейіт жатқан Тоғалақ ауылдарының үстінде бір жиын жиылып жатты. Бүгін құрбан айты еді. Соған жиылған айналаның елі болатын. Бұл қоныста отырған ауыл саны аса көп. Бәрі де Сақ-Тоғалақтың момын, шаруа баққан қалың елі, бұқарасы, кедей-кепшігі аралас көпшілігі.

Ұзын өлке бойында Еспе болғандықтан, әрбір қозы өрісіндей жерге саяз құдық қазылып, мол ауыл қоныпты. Қанаттаса қонған сол ауылдар тегіс қоңырқай, қараша үйлерден немесе жыртық лашық күркеден, қостан құралған. Осы көп елдің ортасында, дәл осы үлкен қоныста ақ үйлі, малы қалың бай ауылдың төбесі көрінбейтін. Соған орай бұл ел берекесі көп, ұйтқысы бүтін, барды бөліп ішіп, бөліп жейтін дегендей тату ел.