Дон Кихот І - Мигель де Сервантес

Священник пен оның серіктері бұл сөздерді айқын естіп, анық түсінді, дауыс оларға өте жақын жерден шығып тұрғандай көрінді, — шын мәнінде де солай болатын, — сондықтан олар осы сөздерді айтқан адамды іздеп таппаққа ниеттеніп, дауыс шыққан жаққа қарай бет алды, бірақ жиырма қадам да жүрмей жатып, жартастың арғы бетінен, шаған ағашының саясынан қарапайым шаруаша киінген бозбаланы көздері шалды: еңкейіп, жылғадағы суға аяғын жуып отырғаны себепті әу баста олар оның жүзін анық көре алмады; бұлар дыбыс шығармай жақындағандықтан анау ештеңе ести қойған жоқ, оның үстіне бар ынты-шынтысымен аяғын жуумен әлек боп жатқан-ды, ал аяғы болса бұлақ суында жатқан тастардың арасынан құдды бір қос ақшылтым хрусталь секілді боп көрініп тұрған. Аяғының аппақтығы мен әдемілігі жолаушыларды ғажап қалдырды, бозбаланың үстіндегі киім басқа жайдан хабар беріп тұрғанымен, бұл аяқ жыртылған танапты таптауға немесе соқа мен өгіздің соңынан сүйретілуге жаратылмағандай еді, сөйтіп, алда келе жатқан, оның өздерін байқамағанына көз жеткізген священник қасындағы екі серігіне жартас сынықтарының тасасына жасырынып, дымын шығармай отыру жөнінде белгі берді, аналар мұны бұлжытпай орындап, бозбаланың іс-әрекетін мұқият бақылауға кірісті. Үстіне қаусырмалы шолақ кафтан киіпті, белін ақ орамалмен буыныпты, панталоны, сұрғылтым шұғадан тігілген гамашы мен басында дәл сондай сұрғылтым түсті шұға береті бар екен; гамашын тізесінен келтіріп түріп алыпты, ал жалаңаш қалған балтырларын алебастрмен салыстыруға болатын. Әдемі аяғын жуып болған бозбала беретінің астынан бас орамалын шығарып, аяғын жақсылап сүртіп алды; орамалын алып жатқан кезде басын әнтек жоғары көтерген-ді, сол сәт оған тесіле қарап отырғандардың көз алдына қас қағым сәтке айдай сұлу ажар жарқ ете қалды, соны көріп өзін-өзі ұстай алмаған Карденьо священникке сыбырлап:

— Егер бұл Лусинданың нақ өзі болмаса, онда мұның адам емес, періште болғаны, — деді.

Бозбала беретін шешіп, басын сілкіп қалды, сол бойда-ақ толқындана төгілген шашы иығын жауып сала берді, оның осынау әсем шашына тіпті Фебтің бұйра шашы да қызығарлықтай еді. Сол арада олар мұның диқан боп киінген әйел екенін, әйел болғанда да керемет нәзік, нәзік болғанда да өздері бұрын-соңды көрген, соның ішінде Карденьо да, әйелдердің ішіндегі ең керемет сұлуы екенін ұғынды; айта кетерлігі, Карденьо Лусинданы жақсы білетін және дидарына сұқтанған жігіт болғанымен, кейіннен соның өзі бұл қыздың сұлулығына бір таласса Лусинданың сұлулығы ғана таласатын шығар дегенді айтты. Алтындай сары, әрі ұзын, әрі қалың әдемі шашы тек иығын ғана жауып тұрған жоқ-ты — белінен аса шұбатылып, бүкіл денесін көмкеріп кеткен-ді, сондықтан тек аяғы ғана көрініп тұрған. Қыз шашын тарақ орнына қолымен тарағыштап жатыр еді, егер суда тұрған аяғы хрустальды еске салса, шашын тарақтап жатқан қолы сіре боп қалған қарға ұқсайтын; оған неғұрлым ұзақ шұқшиған сайын, әлгі үшеуінің таңданысы да соғұрлым күшейе түсті, сондықтан да болар, бұл әйелдің кім екенін білуге деген ынтызарлығы да сәт сайын өршіп бара жатты. Сол үшін олар бой көрсеткенді жөн көрді; сөйтіп орындарынан тұрмақ боп қозғала бастағанда әсем қыз басын көтеріп, бетін кіреукелеген шашын қос қолымен кейін серпіп тастап, сыбыс шыққан жаққа қарап қалды; сосын бұларды көрген бойда-ақ ұшып тұрып, жанында жатқан, шамасы киім-кешегі салынған, түйіншегін едел-жедел іліп алып, жалаң аяқ, шашын желбірете жайып жіберген қалпы, үрей мен қорқынышқа бой алдырып қаша жөнелді; алайда табанына батқан өткір тасқа нәзік аяғы шыдас бере алмай, бірнеше адым аттамай жатып жалпасынан түсті. Сол арада үшеуі қыздың жанына жақындап, бірінші боп оған священник тіл қатты:

— Сіз кім болыңыз мейлі, сеньора, әрмен қарай бір адым да аттаушы болмаңыз, өйткені көз алдыңызда тұрған жандардың жалғыз ғана тілегі — өзіңізге көмектесу ғана. Бізді көріп бекерге тұра қаштыңыз — бәрібір аяғыңыз бұған шыдамас еді, оған қоса біз де өзіңізді жібере қоймас едік.