— Апырай, сеньор дон Луис, киіміңіз дәреже деңгейіңізге әбден-ақ үйлесімді екен, ал төсек-орныңыз аяулы анаңыздың өзіңізді сән-салтанатта мәпелеп өсіргеніне айғақ болардай-ақ, — деді.

Бозбала ұйқылы көзін уқалап жіберіп, оған тесірейе қарап қалды да, бұның әкесінің малайы екенін ажыратты, бұл жаңалық оны қатты таңғалдырғаны сонша, ұзақ уақыт бойы бір ауыз бірдеңе айтарлық шамасы болмады, ал малай сөзін әрмен жалғап жатты:

— Сіздің аяулы әкеңіз, ал менің қожайыным, ана дүниеге аттанып кетпесін десеңіз, жарқыным, сеньор дон Луис, сізге бар шаруаңызды былай қойып үйге қайтудан басқа ештеңе қалмайды, өйткені үйде болмауыңыздың жанына қатты батқаны сонша, әкеңіз шынымен сондай халге жетіп отыр.

— Ал, сонда әкем осылай қарай кеткенімді және осындай киім кигенімді қайдан білген? — деп сұрады дон Луис.

— Ойға алған ісіңіз жайында сыр бөліскен бір шәкірт бала әкеңіздің сізді жер-көктен іздеп таппай аһ ұрып жатқанын көріп жаны ашып, бәрін түгел баян етті, ал әкеңіз сол бойда төрт малайын қуғынға аттандырды, сөйтіп міне төртеуіміз де алдыңызға келіп бас иіп тұрмыз және қуанышымыз қойнымызға сыймай тұр, себебі сапарымыз сондай сәтті боп шықты, ұзамай өзіңізді жанындай жақсы көретін адамыңызбен табысатын боласыз.

— Е, бұл қайтуға құлқым соға ма, жоқ па, көктегі құдірет қалай қарайды — соған байланысты, — деді дон Луис қыңыратқып.

— Соға ма, қарай ма деп бас қатыратын не бар, үйге қайтуға келіскеніңіздің өзі-ақ жетеді. Бұдан басқа жасайтын амалыңыз да жоқ.

Дон Луистің жанындағы қашыр айдаушы осы әңгіменің бәрін естіп жатқан-ды, — төсегінен атып тұрды да, бұл оқиға жайында дон Фернандоға, Карденьоға және олардың киініп үлгерген басқа да серіктеріне хабарлауға асықты; әлгі адамның бозбаланы дон деп әспеттейтінін, олардың екеуара не жайында сөйлескенін және әлгінің баланы алып кеткісі келетінін, баланың барғысы келмейтінін олар, міне, осы жігіттен естіді. Қашыр айдаушының бұл хабары, сондай-ақ осынау бозбала жайында өздеріне бұрыннан мәлім жай, анығырақ айтқанда — құдіреттің оған ғажайып дауыс сыйлағаны, оларды бұл бозбала жайында көбірек білуге ынтықтырды, оған күш көрсетілетіндей болса тіпті көмек бергілері де келді, сол үшін бәрі бозбала мен малай арасындағы кикілжің әлі жалғасын тауып жатқан жерге қарай бағыт алды. Дәл осы кезде Доротея бөлмесінен сыртқа шыққан-ды, оған еріп үргелектене басып донья Клара да шыққан, сол арада Доротея Карденьоны аулақтау шығарып алып, оған жас әнші мен донья Клара арасындағы жайды қысқаша түрде баяндап берді, ал Карденьо, өз кезегінде, оған бозбаланың әкесі қуғынға жіберген малайлардың келіп жеткенін хабарлады және Клара естімейтіндей етіп ақырын дауыспен айтпағандықтан, осының бәрі қызды қатты толқытып жібергені сонша, Доротея ұстап қалмағанда ес-түссіз құлап түсері кәміл-ді. Карденьо Доротеяға оны бөлмеге кіргізуге кеңес берді, қалғанының бәрін өзі реттейтінін айтты; Доротея солай етті де.

Ал бұл кезде төрт малайдың төртеуі де бекеттің ауласына жиналып, дон Луисті ортаға алып, әкесін қуанту үшін осы қазір қолма-қол жүріп кетуін сұрап жабыла үгіттеп жатты. Дон Луис оларға өмірін де, арын да, жанын да бәске тіккен шаруасын бірыңғайлы қылмай ешқайда бармайтынын мәлім етті. Малайлар болса, оны мұнда қалдырып құр өздері қайтпайтынын, жақтырсын мейлі, жақтырмасын мейлі, бәрібір оны қалайда үйіне алып баратындарын айтып табандап тұрып алды.

— Сіздер менің мәйітімді ғана алып барасыздар, — деп қарсылық білдірді дон Луис. — Қалай, қайтіп апарсаңыздар да менің жансыз денемді ғана апарасыздар.

Бұл екі арада дау-дамай дабырасына меймандардың көпшілігі-ақ жиналып қалған, олардың арасында Карденьо, дон Фернандо, оның серіктері, аудитор, священник, шаштараз, сондай-ақ енді қамал-сарайды күзетуге мұқтаждық жоқ деп шешкен Дон Кихот та бар еді. Бозбаланың басындағы жайдан хабардар боп үлгерген Карденьо малайлардан жас жігітті күштеп алып кетуге не итермелеп тұрғанын сұрады.