Күтуші де сол пікірде екен — осынау кінәсыз кінәлы болғандардың көзі жойылғанына екеуі де жан-тәнімен ынталы екен; алайда священник тым құрығанда әуелі кітаптың атын оқып шығу керек деп тұрып алды. Сөйтіп, оның қолына маэсе Николас ең алғаш табыс еткен дүние төрт бөлімнен тұратын Амадис Галльский болды.

— Мұнда айрықша мән бар, — деді священник, — менің білуімше, бұл Испания баспасынан шыққан алғашқы рыцарьлық роман боп табылады, басқаларының бәрі осыдан бастау алып, осының негізінде өмірге келген, сондықтан, менің ойымша, құдайға қарсы күпірліктің негізін қалаушы ретінде бұны еш аяушылық білдірместен отқа жағуымыз керек.

— Жоқ, сеньор, — деп шаштараз қарсылық білдірді. — Менің естуім басқашалау, жұрттың айтысынша, аталмыш тақырыпта жазылған кітаптардың ішіндегі ең тәуірі осы көрінеді, сондықтан осы бір ерекшелігін ескеріп, оған кеңшілік жасау қажет.

— Мұныңыз ақылға қонады, — деп келісті священник, — мұны қаперге алайық та, оған уақытша тірлік кеше тұруға мұрсат берейік. Ал, оның жанында кім тұр екен, енді соған келейік.

— Амадис Галльскийдің заңды ұлы Эспландианның ерліктері, — деп жария етті шаштараз.

— Ақиқатқа жүгініп айтар болсақ, әкесінің сіңірген еңбегін баласы малдана алмайды, — деді священник. — Мәңіз, күтуші сеньора, терезені ашыңыз да, лақтырып жіберіңіз, кейін өзіміз алау жағатын құшақ-құшақ кітаптың бастамасы осы болсын.

Күтуші бұл өтінішті зор қуанышпен орындады: қадірменді Эспландиан аулаға қарай ытқи жөнелді де, өзіне кесілген өлім жазасын сол жерде таңғаларлық шыдамдылықпен тосып жата берді.

— Әрі қарай кеттік, — деді священник.

— Одан кейінгісі — Амадис Греческий, — деді шаштараз, — меніңше, бұл қатарда бірөңкей Амадистің туыстары орналасқан секілді.

— Ендеше, қазір біз солардың бәрін түгел аулаға лақтырамыз, — деді священник. — Королева Пинтикинестраны, эклогтарымен15 қоса бақташы бала Даринельді және авторы көңіл қалауынша қитұрқы түрде қиыстырған барлық осынау шимай-шатпақты отқа өртеуден рақат табу үшін, тек осы үшін ғана, мен, егер кезбе рыцарь бейнесінде бой көрсетер болса, туған әкемді де отқа жағудан тайынбас едім.

— Мен де сондай ойдамын, — деді шаштараз.

— Мен де, — деді жиен қыз.

— Олай болса, оның бәрін бері әкеліңіз, аулаға шығарып тастайын, — деді күтуші.

Оған біраз кітап берілді, бірақ ол, шамасы, баспалдақты қиратып алудан қорықты ма екен, бәрін терезеден лақтыра салды.

— Ау, мынау не қылған семіз нәрсе? — деп сұрады священник.

— Дон Оливант Лаврский, — деп жауап қатты шаштараз.

— Бұл кітапты жазған Гүл бағының авторы, — деді священник. — Ашығын айтсам, бұл екеуінің қайсысында шындық көбірек немесе, дәлірек айтқанда, өтірік азырақ екенін өз басым анықтап бере алмас ем. Білетінім бір-ақ нәрсе: кітап әдепсіз әрі пәтуасыз, сондықтан — терезеден ытқыт.

— Келесісі — Флорисмарт Гирканский, — деп жариялады шаштараз.

— Е-е, сеньор Флорисмарт та осында жүр ме? — деп таңырқады священник. — Төтенше жағдайлар тұсында дүниеге келгеніне, таңғаларлық істер тындырғанына қарамастан бұның да қас-қағымда ауладан бір-ақ шығарына кепілмін. Бұл өзі сондай қасаң да қарабайыр тілмен жазылғандықтан, оған бұдан басқа баратын жол да жоқ. Аулаға апарыңыз оны, күтуші сеньора, сосын мынаны да ала кетіңіз.

— Әлбетте, мырзам, әлбетте. — деп дыбдырлады өзіне берілген қандай әмірді де қуана-қуана орындап жүрген күтуші.

— Мынау Рыцарь Платир, — деп мәлімдеді шаштараз.

— Ертеде жазылған роман, — деп ескертті священник, — бірақ оған кеңшілік жасауға болатындай дәлелді себеп таппай тұрмын. Бос әңгімені қойып, ана жаққа аттандырыңыз.

Айтқаны бұлжытпай орындалды. Крест рыцары аталатын тағы бір кітаптың беті ашылды.

— Осындай жанға жағымды аты үшін автордың надандығын кешіруге де болар еді. Екінші жағынан, “Крестің тасасында шайтан тұрады” деген сөз бекер айтылмаған ғой. Отқа лақтырыңдар оны!

Шаштараз сөреден тағы бір томды алып: