Дон Кихот ІІ - Мигель де Сервантес

— Өзіңнің кім екеніңді ұмытпасаңшы, Санчо, — деді Тереса. — Ақсүйек атанам деп босқа әуреленбе: “Көрші баласының мұрын боғын сүрт те, күйеу бала ғып қолыңа кіргіз” деген мәтелді қаперіңнен қыл елі шығарма. Марияны әлденендей бір графсымақ немесе дворянсымақ балаға ұзату, кейін оның қызымызды кекетіп-мұқатып, қит етсе болды ауылда өскен анайы деп мошқап: әкең можантопай мұжық, шешең жіп иіруші деп қорлауы — керемет жетіскендік пе сол? Жоға, достым, айтпа ондайды! Оны сол үшін өсіріп пе едім? Одан да, Санчо, сен тезірек ақша алып кел, ал қызды күйеуге беру менің шаруам болсын: Хуан Точоның баласы Лопо Точо ойымда жүр, қайратты, денсаулығы мықты жігіт, бәріміз де оны жақсы білеміз, шамасы, қызымыз оған ұнап қалған секілді: міне тап сонымен ғана, — себебі ол өзінің теңі, — қызымыз бақытты болмақ және олар әрдайым көз алдымызда жүреді, сөйтіп бәріміз, ата-аналар мен балалар, күйеу балалар мен немере-жиендер, бір отбасы боп тату-тәтті тірлік кешеміз, жасаған иеміз де бізді дәйім шапағат шуағына бөлейтін болады, сондықтан қызды астанаға немесе әлденендей бір зәулім сарайға ұзатам деген ойыңнан қайт, ондағы жұрт оны жатсырайды, ол да бәрін жатсынып жүретін болады.

— Әй, сен, кеще, Варавваның қатыны-ай! — деп айқайлап жіберді Санчо. — Ау, қызыма құда түсетін, жиендерімді кейін жұрттың бәріне мәртебелі мырза деп әспеттететін айтулы адамға беруге қарсы шыққанда көздеп отырғаның қандай пайда? Әңгіме былай, Тереса. Қолына өзі келіп қонып тұрған бақыттың қызығын көріп қала алмағандар, кейін ол жырақтап кеткенде жыламайтын болсын, деген сөзді қарттардан талай мәрте естігем. Осы себепті, бақыттың өзі қақпамызды қағып тұрғанда оны құлыптап алғанымыз жөн болмайды: жел оңымыздан соғып тұр ғой — ендеше, тарта берейік әрмен қарай!

Осындай сөз орамдары, сондай-ақ төменде Санчо қолданатын сөздердің кейбірі осы хикаяның аудармашысын бұл тарауды ойдан шығарылған деп жариялауға мәжбүр еткен-ді.

— Ал, айтшы өзің, мисыз мақұлық, — деп Санчо сөзін әрмен жалғады, — егер әлденендей бір пайдалы губернаторлықты қолға түсіріп алсам, сол арқылы ел қатарына қосылсақ, мұның несі жаман? Марисанчаға өзім таңдаған адамның етегінен ұстауға ерік бер, сонда көресің: жұрттың бәрі сені донья Тереса Панса деп атай бастайды, сосын шіркеуде, біздегі дворян әйелдерге қасақана, ішін қыз-қыз қайнатып кілемнің үстінде, астыңа көпшік қойып шалжиып отыратын боласың, үстіңе кигенің жібек болады. Өйткің келмесе, шіркеудегі мүсін құсап, онда да, мұнда да бұрыла алмай, тұрған жеріңде сілейіп тұра бер.