Дон Кихот ІІ - Мигель де Сервантес

Жоғал, құры, тозақта өртен Вараввамен бірге!

Лондоннан Темзаға дейін,

Гранададан Атарфеге дейін,

Севильядан Марченаға дейін

Бәрі сені зымиян санасын.

Егер "жүзді", "корольдікті",

Не "кім біріншіні" ойнауға отырсаң

Қолыңа сенің тұз келмесін,

Корольдер де жоламасын.

Сүйеліңді сылдыруға барсаң

Етімен бірге кесіп алсын;

Тісіңді жұлдыруға барсаң

Түбіртегі қызыл иегіңде қалсын.

Эней қашқын, рақымсыз Бирено,

Жоғал, құры, тозақта өртен Вараввамен бірге!

Қайғы шеккен Альтисидора осындай жолмен шерін ақтарып жатқанда Дон Кихот оған тесіле қарап үн-түнсіз тұрды да қойды, сосын Санчоға қарай бұрылып:

— Ата-бабаларыңа деген құрметіңе бола өтінерім, мейірбан Санчо, менен шындықты жасырушы болма. Ғашықтық дертіне шалдыққан мына қыз айтып тұрған үш шаршы мен ұйық байлағышты байқаусыз салып алған жоқсың ба, соны айтшы? — деді.

Санчо бұған мынадай жауап қайтарды:

— Шаршыларды алғаным рас, бірақ байлағышты өңім түгіл түсімде де көргем жоқ.

Альтисидораның оспадарсыздығына герцогиняның таңырқауы таусылмады; айта кетерлігі, оның өткір де өжет, ойнақылау бикеш екенін бұрыннан білетін, әйтсе де жүгенсіздігі тап осындай дәрежеге жетер деп ойламаған, оның үстіне, Альтисидораның мынадай әзіл-мазақ жайында өзіне алдын-ала ескертіп қоймағаны герцогиняның таңырқануын тіптен үдетіп жіберген. Отқа май құя түспек болған герцог былай деді:

— Сеньор рыцарь! Осында өзіңізге көрсеткен қонақжайлығымды пайдаланып, күтуші қызымның, қалай болғанда да, әйтеуір, үш шаршысын ұрлап кетуді ұйғарыпсыз, бәлкім, тіпті ұйық байлағышын да алған шығарсыз: бұл сіздің жарамсыз әдетке бейімділігіңізді байқатады және өзіңіз жайында қалыптасқан ортақ пікірге қиғаш келеді. Қызға ұйық байлағышын қайтарып беріңіз, әйтпесе сізді өліспей-беріспейтін жекпе-жекке шақырам, жауыз сиқыршылардың өзіңізбен сайысқа түскен малайым Тосилосқа істегенін істеп, әлпетімді өзгертіп немесе өңімді бұзып жіберуінен де қорықпаймын.

— Өзіме осынша жақсылық жасаған сізге, жоғары мәртебелім, — деп қарсылық білдірді Дон Кихот, — семсер сілтеуімді құдай хош көрмес. Шаршыларды қайтарам, өйткені бұлар Санчода, ал ұйық байлағышқа келсек — ол жайында әңгіме жоқ, себебі ондайды ол да, мен де алған жоқпыз, бөлмесінен жақсылап іздесе қызметші қызыңыздың оны оп-оңай тауып алары анық. Мен, сеньор герцог, ешқашан ұрлық жасаған емеспін, құдай хош көрсе, өмірімнің ақырына дейін жасай да қоймаспын. Мына бикеш ғашықтық дертіне шалдыққан жандай сөйлейді және онысын ашықтан-ашық мойындайды да, ал онда менің шаруам қанша, сондықтан маған бұл бикештен де, өзіңізден де кешірім сұраудың еш қисыны жоқ, ал сізден, жоғары мәртебелім, өзім жайындағы ой-пікіріңізді өзгертуді және сапарымды жалғауға қайтадан рұқсат етуіңізді өтінем.

— Жолыңыз болсын, сеньор Дон Кихот, — деп іліп әкетті герцогиня, — ерлік істеріңіз жайында бізге ылайымда тек жақсы хабар ғана жетіп тұрсын. Сапарыңызды жалғай беріңіз, әйтпесе неғұрлым ұзақ кідірсеңіз, өзіңізден көз аудара алмай тұрған мына бикештердің жүрегіндегі от та соғұрлым өрши түседі, ал күтуші қызыма келсек, оның сазайын жақсылап тартқызам: болашақта көзімен де, сөзімен де әдепсіздік танытпайтын болады.

— Бір-ақ ауыз сөз айтуға рұқсат бер, айбынды Дон Кихот! — деп дауыстап жіберді сол арада Альтисидора. — Ұйық байлағышымды ұрладың деп айыптағаным үшін кешір мені: оллаһи-білләһи ақ-адал шыным, оны өзім тағып алыппын, — астындағы есегін іздеген адам секілді аңғырттыққа салыныппын.

— Сіздерге айтқаным қайда? — деп киіп кетті сол арада Санчо. — Ұрлықы дүниені жасыратын біреуді тапқан екенсіздер! Ұрлағым келсе губернатор боп жүрген кезімде-ақ көкесін көрістірмес пе едім: ол кезде қанша жымқырғым келсе де қолымды ешкім қақпайтын.