Дон Кихот ІІ - Мигель де Сервантес

Соны айтып, теңізшілерін тырапай асырған екі түрікті дереу реяға асуға әмір берді, алайда вице-король бұл олардың ержүректігінен емес, есуастығынан болған іс екенін желеу етіп, үзілді-кесілді қарсылық білдірді. Командор вице-корольдің өтінішімен қиналмай-ақ келісті, өйткені кекті ізін суытпай қайтарғанда ғана айыз қанатыны белгілі. Бұдан соң дон Гаспар Грегорьоны қатерден қалай құтқаруға болатыны ойластырыла бастады; Рикоте оны құтқару жолына екі мыңнан астам дукат тұратын інжу мен басқа да асыл тас, алтын-күмісті ортаға салуға әзір екенін айтты. Алуан түрлі айла-амал ұсынылды, алайда ақыр соңында жоғарыда атап өтілген діннен безген испан ұсынған тәсіл ең тәуір деп танылды: ол Алжир жағалауының қай жеріне, қалай және қашан барып түсуге болатынын біледі екен, сондай-ақ дон Гаспар тұрып жатқан үйді де білетін боп шықты; сөйтіп Алжирге тіпті он екі ескектік болса да шағын, өңкей христиандардан іріктелген ескекшісі бар қайықпен баруға ұйғарым жасалды. Командор мен вице-король діннен безгенге сенім білдіруге, ескекші етіп оған христиандарды сеніп тапсыруға болатынына күдік келтірді, алайда Ана Фелис ол үшін өзі кепілдік ететінін айтты, ал Рикоте христиандар тұтқынға түскен жағдайда өтемақы төлеп босатып алуға уәде берді.

Осы жоспар жұрттың барлығы тарапынан қолдау тапқан соң вице-король галерадан кетіп қалды; дон Антоньо Морено мавр қызы мен әкесін үйіне шақырды; галерадан аттанар алдында вице-король дон Антоньодан оларға барынша қошемет көрсетуді өтінген еді: оларды айрықша қадірлеп қонақ ету үшін үйімде бар нәрсенің бәрін де беруге дайынмын, дегенді айтқан, — Ана Фелистің сұлулығы оны өзіне соншалықты тәнті етіп, көңілін керемет елжіреткен болатын.

LXІҮ тарау

Мұнда Дон Кихотты осы күнге шейін кездескен қайғы-қасіретінің бәрінен де ауыр бақытсыздыққа ұшыратқан шытырман оқиға жайында баяндалады.

Дон Антоньо Мореноның әйелі Ана Фелистің келгеніне сондай қатты қуанды, делінеді хикаяда. Ол қызды құшақ жая қарсы алды, өйткені Ана Фелис сұлулығымен де, сұңғылалығымен де (айта кетер нәрсе, жаратылыс мавр қызын ажардан да, ақылдан да кенде қылмаған-ды) оны бір көргеннен-ақ баурап алған болатын, ал кейін мавр қызын көруге ынтыққан қала жұртшылығы, құдды бір қоңырау қаңғырына жиылғандай, дон Антоньоның үйіне қарай тоқтаусыз ағыла бастады.

Дон Кихот дон Антоньоға дон Грегорьоны құтқару жоспары, өз ойынша, онша оңды көрінбейтінін мәлім етті: жоспардың оңтайлы еместігі өз алдына, керісінше, өте қауіпті екенін, ең дұрысы Берберияға өзін, бес қаруы сай, атқа салт мінген Дон Кихотты, жіберген жөн болатынын айтты, сонда дон Гайферос зайыбы Мелисендраны қалай құтқарып алса, мен де, сөз жоқ, маврлардың қандай қарсы әрекетіне қарамастан, дон Грегорьоға да тап солай бостандық әперер едім, деді.

— Бір нәрсені ұмытпаңызшы, тақсыр, — деп құлаққағыс етті бұған жауап ретінде Санчо, — сеньор дон Гайферос зайыбын құрлықта азат етіп, оны Францияға құрлық арқылы алып өтті емес пе, ал біз болсақ, тіпті дон Грегорьоны құтқарғанның өзінде де, оны Испанияға алып өте алмаймыз, өйткені бізге теңіз бөгет жасайды.

— Бұл дүниеде өлімнен басқа нәрсенің бәрінің де орнын толтыруға болады, — деді Дон Кихот келіспей. — Жағаға кеме келіп тоқтайды, одан соң тіпті күллі әлем кедергі келтірмекке ұмтылса да, бәрібір, біз сол кемеге отырмай қоймаймыз.

— Ауызбен орақ орғанға қандай шеберсіз, тақсыр, бәрін оп-оңай орайластырып қоясыз, — деді Санчо, — бірақ қара суды қанша шайқағанмен бетіне май шықпайтыны белгілі, — жоқ, маған жолдан тайғанның жоспары ұнайды: меніңше, ол адал да турашыл адам тәрізді.

Дон Антоньо егер діннен безген ештеңе тындыра алмаса, онда Берберияға аттануға Дон Кихотқа міндетті түрде өтініш білдіретіндерін мәлім етті.