Дон Кихот ІІ - Мигель де Сервантес

Аппақ Ай Рыцары қала тұрғындарының да назарына іліккен, сөйтіп олар рыцарь жайында, оның Ламанчалық Дон Кихотпен сөйлесіп жатқаны жөнінде вице-корольге хабарлап та үлгерген. Мұны дон Антоньо Морено немесе барселондық дворяндардың әлдебіреуі ойлап тапқан жаңа шытырман оқиға шығар деп жормалдаған вице-король дон Антоньомен және басқа да көптеген кавальеромен бірге жағалауға жетуге асықты, сөйтіп ол жерге Дон Кихот екпін алмаққа Росинанттың басын бұрып жатқан сәтке дөп келді. Салт аттылардың енді болмаса бір-біріне тұра ұмтылмағын көрген вице-король екеуінің арасына тұра қалды да, аяқ асты айқаса кетуге не себеп болғанын сұрады. Оған Аппақ Ай Рыцары жауап беріп, екеуінің арасындағы дау дүниедегі ең сұлу ханым кім дегеннен шыққанын хабарлады, сосын әлгінде Дон Кихотқа айтқандарын қысқаша түрде баяндап, жекпе-жектің екі жақ бірдей мақұлдаған шарттарын мәлім етті. Вице-король дон Антоньоның қасына жақындап, сыбырлай сөйлеп, Аппақ Ай Рыцары дегеннің кім екенін білетін-білмейтінін, Дон Кихотты мазақ етпек ниеті бар-жоғын сұрады. Дон Антоньо оған бұл рыцарьды білмейтінін, сондай-ақ Дон Кихотты жекпе-жекке ойнап әлде шындап шақырып тұрғанынан да хабарсыз екенін айтты. Дон Антоньоның жауабы абыржытып қойған вице-король сайысқа рұқсат етерін әлде тыйым саларын білмей екі ойлы боп қалды; қалай болған күнде де, мұның әншейін әзіл үшін өткізіліп жатқан жекпе-жек еместігін ол түсінген-ді, сондықтан атын тебініп, әрменірек барып тұрды да, былай деді:

— Сеньор кавальеролар! Ақыры қай-қайсыңыз үшін де қарсыластың пікірін құп алудан, болмаса өлім табудан басқа ешқандай жол жоқ екен, сеньор Дон Кихот өз айтқанынан қайтпай, сіз де, Аппақ Ай Рыцары мырза, өз ойыңыздан айнымай тұр екенсіздер, ендеше, бастай беріңіздер.

Сайысуға кеңшілік жасағаны үшін Аппақ Ай Рыцары вице-корольге тапқыр да ұтқыр сөзбен алғыс айтты; Дон Кихот та вице-корольге осындай жылы лебіз білдірді, содан соң өзін аспандағы құдіретті күштердің, сол сияқты Дульсинеяның қамқорлығына (қандай айқастың болсын алдындағы дағдылы әдетінше) бүтіндей табыстаған Дон Кихот шамалы екпін алды, өйткені қарсыласының қарқын алғанын байқаған-ды; бұдан кейін рыцарьлар керней дыбысын да, айқас басталғанын білдіретін басқа белгіні де күтпей-ақ, атының басын бір мезгілде бұрып алып, бір-біріне қарай көсілте шапты, бірақ Аппақ Ай Рыцарының сәйгүлігі алымдырақ боп шықты да, араларындағы қашықтықтың үштен екі бөлегін ә дегенше артта қалдырып үлгерді, сол арада Аппақ Ай Рыцары найза жұмсап жатпай-ақ (онысын ол, шамасы, әдейі жоғары көтеріп алса керек), Дон Кихотқа атының бар екпінімен қойып кеп кетті: Дон Кихот Росинантымен қоса жерге жалп ете түсті. Аппақ Ай Рыцары заматта оның жанынан табыла кетіп, бет бүркеуішіне найзасын төндірген күйі:

— Жеңілдіңіз, рыцарь, егер жекпе-жегіміздің шартын орындамасаңыз — өлесіз! — деді.

Оңбай құлағанның салдарынан тұла бойы түгел қан қақсап, есеңгіреп қалған Дон Кихот құдды бір жер астынан шыққандай қалжыраған құмығыңқы үнмен былай деді:

— Дульсинея Тобосская — әлемдегі ең әдемі әйел, ал мен дүниедегі ең бақытсыз рыцарьмын, бірақ менің дәрменсіздігім бұл ақиқатқа еш күмән келтірмеуге тиіс. Түйре найзаңмен, рыцарь, айыр мені өмірден, өйткені ар-намысымнан айырып та үлгердің.

— Жоқ, түйремеймін, — деп мәлім етті Аппақ Ай Рыцары, — сеньора Дульсинея Тобосская сұлулығының даңқы сол қалпында әлемді шарлап жүре берсін. Маған қадірменді Дон Кихоттың, айқас алдында шарттасқанымыздай, бір жыл бойы, қысқасы, өзім арнайы рұқсат еткенге дейін, өз ата қонысында болатыны да жетіп жатыр.