Дон Кихот ІІ - Мигель де Сервантес

— Не істегісі келсе, соны істесін, — деп салды Санчо, — қара табан кедей болмаса Китерияға үйленер еді ғой. Қарай гөр өзін, тігерге тұяғы жоқтығына қарамай, аспандағы айға қолын созады. Шынымды айтсам, сеньор, өз пікірім мынадай: кедей болсаң қолда барыңды қанағат тұт, қашпаған сиырдың уызынан дәмеленбе. Камачо ақшаны Басильоның кеңірдегінен келтірмесе мұрнымды кесіп берейін, олай болса, Камачо, әлбетте, қазірдің өзінде алып берген және әлі де әперетін асыл киімдері мен алтын-күмісін Басильоның барраны лақтырудағы және рапирамен сайысудағы шеберлігіне алмастырған Китерия нағыз микеще боп шығар еді. Сәтті лақтырыс пен әсем ұмтылыс үшін тавернада жарты кварта да шарап құймайды. Кіріс кіргізбейтін қабілет пен дарынның бары не, жоғы не? Ал, егер тағдыр қалтасы қалың адамға талант қосып беруді ниет қылса, онда қызғаныш шынымен-ақ ішіңді қыж-қыж қайнатуы мүмкін. Жақсы іргетасқа тұрғызылған үй де жақсы болады, ал ең жақсы іргетас пен қазан шұңқыр — ақша ғана.

— Құдай ақы, Санчо, — деп жалынды Дон Кихот, — тыйылшы енді сөзден. Толассыз ақтарылатын пайымдауларыңа тоқтау салып қоймаса, ас ішуіңе де, ұйқтауыңа да мұғдарың болмас еді деп ойлаймын: бар уақытың бос мылжыңға кетер еді.

— Қаперіңізде қапы болмаса, тақсыр, — деп қарсылық білдірді Санчо, — соңғы аттанысымыз алдында екеуіміз жасаған келісім-шарттың барлық тармағын есте ұстаған болар едіңіз. Соның бір тармағында егер жақын-жуықтарымды күстаналамасам және өзіңізге тіл тигізбесем, маған не айтқым келсе соны айтуыма рұқсат етілген-ді, ал мен аталмыш тармақты әлі күнге шейін бір рет те бұзбаған секілдімін.

— Ондай тармақ есімде жоқ, Санчо, — деді Дон Кихот, — бірақ, тіпті солай болған күнде де, бәрібір, үніңді өшіріп, соңымнан ергеніңді хош көріп тұрмын: өйткені кеше кешкісін құлағымыз шалған әуен алқапты қайтадан қуанышқа бөлеп жатыр, соған қарағанда, тойдың ми қайнатар тал түсте емес, қоңырсалқын таңда өткізілері сөзсіз.

Санчо мырзасының әмірін орындап, Росинант пен сұр есекті ерттеген бойда екеуі көліктеріне отырып алды да, ақырын аяңмен жаппа астына келіп кірді. Санчоның көзіне ең алғаш түскен нәрсе: жуан шегіршін істікке шаншылып, текшеленіп қаланған қыруар ағаш аямай жағылған отта тұтастай қуырылып жатқан бұқаның еті болды, ал оттың айналасында тұрған алты қазанның пошымы әдеттегі қазанға онша ұқсамайтын, дұрысы, бұлар тау-төбе етті тоғытуға болатын бөшке еді: бұлардың құрсағына түскен қой ұшасының елеусіз қалатыны соншалық, бейне бір ол қойдың ұшасы емес, көгершін секілді боп көрінетін; ағаштарға ілініп, қазанға түсуге кезегін күтіп тұрған терісі сыпырылған қоян мен жүні жұлынған тауықта да қисап жоқ-ты; сойылған сансыз көп үй құсы мен түз құсын кептіру үшін ағашқа іліп қойыпты. Санчо әрқайсысына екі арробадан астам шарап сиятын, — кейін белгілі болғанындай, бәрі де жоғары сорттардағы шарап екен, — алпыстан астам шанаш барын санап шықты; ақша қардай әппақ нанды, қырманға әкеп төккен астық құсатып тау қылып үйіп тастапты; кірпіш тәрізді етіп қаланған сүтсірнелер тұтас бір қабырға құрап тұр; сыр құйылатын кеспектерден де қомақтырақ, май құйылған екі темір кеспек қамырдан әзірленетін тағамдар қуыруға арналыпты; қуырылған қамыр тағамдарын дығал күрекпен күреп алып сол арада тұрған бал құйылған кеспекке тастап жатыр. Ер және әйел аспаздардың ұзын саны елуден асып жығылады екен және бәрі де таза киінген, елгезек, көңілді көрінді. Бұқаның абажадай құрсағына он екі кішкене жас торай салынып, сыртынан тігіліп тастапты, осының нәтижесінде бұқаның еті әрі дәмдірек, әрі жұмсағырақ бола түспек көрінеді. Үлкен жәшікте дәмдеуіштердің барлық түрі бар екен: бұларды фунттап емес, арробалап сатып алғандары көрініп тұр. Бір сөзбен айтқанда, той дастарқанына қойылатын дәмдер бірөңкей деревнялық болатын, есесіне молдығы сонша, әжептәуір әскери құрамаға жетерліктей еді.